Αφορ­μή για το άρ­θρο αυ­τό στά­θη­κε μια διε­θνής ι­σλα­μι­κή Διά­σκεψη που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στο Γκρόζ­νι, τη μαρ­τυ­ρι­κή πρω­τεύ­ου­σα της Τσε­τσενί­ας, το διά­στη­μα 25-27 Αυ­γού­στου. Στη διά­σκε­ψη αυ­τή πή­ραν μέ­ρος πε­ρισ­σό­τε­ροι α­πό 100 μου­σουλ­μά­νοι κλη­ρι­κοί α­πό διά­φο­ρες χώ­ρες του κό­σμου, ό­πως Ρω­σί­α, Αί­γυ­πτο, Συ­ρί­α, Ιν­δί­α, Τουρ­κί­α, Βρε­τα­νί­α, Λί­βα­νο, Ιορ­δα­νί­α και Νό­τια Α­φρι­κή.

Για το πώς εξελίσσεται ο κύκλος των συνταρακτικών γεγονότων που άνοιξε η ρωσική ναζιστική εισβολή στην Ουκρανία, υπάρχουν βασικά δύο εκτιμήσεις που αναπαράγονται ευρέως σε διεθνή κλίμακα. 

Η ξαφνική διπλωματική επίθεση και ο οικονομικός αποκλεισμός του Κατάρ από τη Σαουδική Αραβία, τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΕΑΕ), την Αίγυπτο, τη Λιβύη και μια σειρά από μικρότερες χώρες δεν έχουν μέσα τους τίποτα το προοδευτικό παρόλη τη μακρόχρονη αντιδραστική πολιτική που προώθησε το Κατάρ σε όλο το μεσανατολικό και αραβο-μουσουλμανικό κόσμο.

Η ε­πέμ­βα­ση της Σα­ου­δι­κής Α­ρα­βί­ας στην Υε­μέ­νη κα­τά των ι­ρα­νό­φι­λων σι­ι­τών α­νταρ­τών Χού­δι, οι ο­ποί­οι έ­χουν κα­τα­λά­βει πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κά την εξου­σί­α ου­σια­στι­κά α­πό τον Σε­πτέμ­βριο και τυ­πι­κά α­πό τον Ια­νουά­ριο, α­νοίγει μια νέ­α πε­ρί­ο­δο για τη Μέ­ση Α­να­το­λή.

Οι οικονομικό-πολιτικές επιπτώσεις της επαναφοράς του οικονομικού εμπάργκο στο Ιράν από την προεδρία Τραμπ είναι ήδη εμφανείς τόσο στο ίδιο το Ιράν όσο και στις ευρωπαϊκές χώρες που συναλλάσσονται μαζί του. Η πιο σημαντική απ’ αυτές είναι η προσέγγιση των θυμάτων του εμπάργκο με την ελάχιστα εξαρτώμενη οικονομικά από τις ΗΠΑ ρωσική υπερδύναμη.